اندوه ستانلغتنامه دهخدااندوه ستان . [ اَ ه ْ س ِ ] (نف مرکب ) اندوه زدا. گیرنده ٔ اندوه . شادی بخش : کار امروز بتر گشت که نومید شدم از تو ای کودک شادی ده اندوه ستان .فرخی .