انشی
لغت‌نامه دهخدا
انشی . [ اِ ] (اِ) ممال انشاء. (یادداشت مؤلف ) :
چو روز جلوه ٔ انشاد راوی شعرم
ببارگاه درآرد عروس انشی را .
ولیکن اینهمه چندان بود که بگشایم
بدست نطق سرِ حقه های انشی را.
با کمالات فیض روحانی
تیر منطق نگار را انشی .
رقم کلک منشی ارزاق
قلم صدر مسند انشی .
همیشه تا که گشاید ورق دبیر بهار
کند هوا قلم ، خارِ تیزانشی را.
و رجوع به انشاء شود.
چو روز جلوه ٔ انشاد راوی شعرم
ببارگاه درآرد عروس انشی را .
انوری .
ولیکن اینهمه چندان بود که بگشایم
بدست نطق سرِ حقه های انشی را.
ظهیرفاریابی .
با کمالات فیض روحانی
تیر منطق نگار را انشی .
سیف اسفرنگ .
رقم کلک منشی ارزاق
قلم صدر مسند انشی .
امامی هروی .
همیشه تا که گشاید ورق دبیر بهار
کند هوا قلم ، خارِ تیزانشی را.
سلمان ساوجی .
و رجوع به انشاء شود.
