انصاف خراسانی

انصاف خراسانی . [ اِف ِ خ ُ ] (اِخ ) محمد ابراهیم (یا محمد مقیم ) شاعر و اصلش از خراسان و نشوونمایش در هند (پنجاب ) بوده و در اوائل قرن دوازدهم بجوانی درگذشته است . از اوست :
مظهر ظلمت نباشد جز غبار هستیم
می کند روی زمین آیینه داری سایه را.
(از الذریعة قسم 1 از جزء 9 ص 108 و تذکره ٔ صبح گلشن چ هند ص 45). و رجوع به الذریعة و فرهنگ سخنوران شود.