انقلیا

انقلیا. [ اِ ق ِ ] (یونانی ، اِ) بلغت اهل مغرب دوایی است که آن را بفارسی شنکار گویند و بعربی شجرةالدم خوانند و آن نوعی از سرخ مرداست . برگ آن سرخ به سیاهی مایل می باشد با پیه بز کوهی بر خنازیر نهند نافع بود و بعضی گویند لغت رومی است . (برهان قاطع) (ازهفت قلزم ) (از آنندراج ). حمیرا. خس الحمار. حالوما.تانیست . رجل الحمام . شنجار. شنگار. تالقس . کحلا. (یادداشت مؤلف ). || گاوزبان . || ناخنک . (ناظم الاطباء). و رجوع به شنجار و حمیرا شود.