انیت
لغت‌نامه دهخدا
انیت . [ اِن ْ نی ی َ ] (ع مص جعلی ) منسوب به انی :
دست کسی برنرسد بشاخ هویت او
تا رگ انیت او ز بیخ و بن برنکنی .
|| انیت عبارت از تحقیق وجود عینی است از جهت رتبت ذاتیه . (فرهنگ مصطلحات عرفاء سجادی ). رجوع به انی شود.
دست کسی برنرسد بشاخ هویت او
تا رگ انیت او ز بیخ و بن برنکنی .
سنائی .
|| انیت عبارت از تحقیق وجود عینی است از جهت رتبت ذاتیه . (فرهنگ مصطلحات عرفاء سجادی ). رجوع به انی شود.
