اهانت

اهانت . [ اِ ن َ ] (ع مص ) اهانة. سبک داشتن کسی را. (صراح از غیاث اللغات ). خوار وذلیل گردانیدن . (ناظم الاطباء). حقیر و سبک داشتن کسی را و خواری کردن و با لفظ کشیدن و کردن مستعمل است . (آنندراج ). خوار کردن . حقیر داشتن . سبکداشت . حقیر شمردن . خوار داشتن . خوار گرفتن . توهین . تحقیر. استخفاف . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و رجوع به اهانة شود. || (حامص ) حقارت . تحقیر. خواری . ذلت . (ناظم الاطباء). سبکداشت . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).