اهقاءلغتنامه دهخدااهقاء. [ اِ ] (ع مص ) تباه گردانیدن دل کسی را. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). افسرده کردن دل کسی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).