اهواء

اهواء. [ اِهَْ ] (ع مص )انداختن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) (مصادر زوزنی ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). || آهنگ کردن . (تاج المصادر بیهقی ). قصد کردن . (آنندراج )(المصادر زوزنی ). || افتادن چیزی . || فرود آوردن دم شمشیر را بر کسی . || دراز و بلند شدن دست بسوی چیزی . || اشاره کردن بدست . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اشارت کردن . (آنندراج ). || دوست داشتن . (آنندراج ).