اوابد

اوابد. [ اَ ب ِ ] (ع اِ)ج ِ آبده . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). جانور وحشی از این جهت که چون اغلب اوقات بمرگ طبیعی نمی میرد بلکه بکشتن و اهلاک دیگران ، گویا جاودانه است . (آنندراج ). رمندگان و اسبی که بدو صید کنند. (مهذب الاسماء): چنانکه مجال جولان بر اوابد وحوش ممکن نباشد. (جهانگشای جوینی ). || قافیه های غریب در شعر. قافیه ٔ غیر مشهوره . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || بلا و سختی که ذکر آن همیشه باقی ماند. (آنندراج ).