اورک

اورک . [ اَ رَ ] (اِ) آورک . ریسمانی که در شاخ درخت و مانند آن آویزند و کودکان در ایام عید نوروز در آن نشسته درهوا آیند و روند کنند. (از ناظم الاطباء) (برهان ) (انجمن آرای ناصری ) (هفت قلزم ) (آنندراج ) :
هرکه را عقل باشد و فرهنگ
نزد او اورک است به زاورنگ .

شمالی دهستانی (از آنندراج ).