اوساخلغتنامه دهخدااوساخ . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وَسَخ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). چرکها و ریم ها. (غیاث اللغات ):بعد یک ساعت درآورد از تنورپاک و اسپید و از آن اوساخ دور.مولوی .