اوفاض

اوفاض . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وَفْض . || ج ِ وَفَض . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به معنی شتاب و شتابی ، یقال لقیته علی اوفاض . (منتهی الارب ). || گروه مردم یا گروه مردم از هر جنس یا از هر قبایل درآمیخته همچو اصحاب صفه که در پیشگاه مسجد نبی (ص ) میبودند یا گروه مردم که با هریکی خریطه ای باشد جهت طعام ، و در حدیث است : انه امر بصدقة ان توضع فی الاوفاض ؛ ای اهل الصفة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).