اوهیةلغتنامه دهخدااوهیة. [ هَِی ْ ی َ ] (ع اِ) هوا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || هوای میان اعلای کوه تا فرازگاه وادی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
