اوگارلغتنامه دهخدااوگار. [ اَ / اُو ] (اِ) جراحت پشت چاروا. (ناظم الاطباء) (برهان ) (هفت قلزم ). || (ص ) لنگ شده . || گرانبار و سست . (ناظم الاطباء). زمین گیر و بجامانده و آزرده . (هفت قلزم ) (آنندراج ).
