اکاحةلغتنامه دهخدااکاحة. [ اِ ح َ ] (ع مص ) چیره گردیدن در کارزار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || دادن عطا. دهش ، گویند: ما اکاحه ؛ ای ما اعطاء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دادن . (آنندراج ).
