اکارع

اکارع . [ اَ رِ ] (ع اِ) ج ِ کراع . پاچه های گاو و گوسفند. (از فرهنگ فارسی معین ). (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (غیاث اللغات ) (از صراح اللغة) (آنندراج ). ج ِ کراع و بفارسی پاچه نامند و بهترین آن پاچه ٔ گوسفند و بز یکساله است لزج و دیرهضم و بعد از هضم مولد خلط صالح رقیق و معتدل الغذاء. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (از تذکره ٔ داود ضریر انطاکی ). || اکارع الارض ؛ کرانه های بعید و منتهای زمین . حدیث : کانوا یکرهون الطلب فی اکارع الارض ؛ یقال : المراد به شدةالحرص فی طلب الرزق فی اقطارالارض . (ناظم الاطباء). کرانه های زمین . (مهذب الاسماء). || مردمان دون و فرومایه . (ناظم الاطباء). و رجوع به کراع شود.