اکثار

اکثار. [ اِ ] (ع مص ) افزودن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || بسیارمال کردن . (دهار). بسیارمال گردانیدن . (یادداشت مؤلف ) (المصادر زوزنی ). || بسیار گردانیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). بسیار کردن . (غیاث اللغات ) (المصادر زوزنی ). || بسیارمال شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (المصادر زوزنی ) (از اقرب الموارد). || بسیار آوردن سخن و جز آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بسیار آوردن . (از اقرب الموارد). بسیار گفتن . (دهار) (یادداشت مؤلف ) (غیاث اللغات ) : اختصار در سیاقت نظم اولی است از اطناب و اکثار. (ترجمه ٔ تاریخ قم ص 183). || بر کردن خرمابن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). شکوفه بیاوردن خرما. (تاج المصادر بیهقی ). شکوفه کردن و میوه آوردن خرما. (یادداشت مؤلف ). || بسیار خوردن . (غیاث اللغات ). || (اِمص ) افزونی و زیادتی . (ناظم الاطباء). || افراط. (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف ). زیاده روی . زیاده روی کردن : اکثار در اکل . (یادداشت مؤلف ).