اکحال
لغتنامه دهخدا
اکحال . [ اِ ] (ع مص ) گیاه برآوردن گرفتن زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || سخت گردیدن قحط: اکحل القحط. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || (اِمص )سختی قحط. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
