اکداشلغتنامه دهخدااکداش . [ اِ ] (ع مص )به عطای کسی رسیدن . گویند: اکدشت منه عطاءً. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || به گوشه ای از خیر رسیدن . (از اقرب الموارد).
