اکفا

اکفا. [اَ ] (از ع ، اِ) اکفاء. مردمان همتا و قرین و همسر.(ناظم الاطباء). ج ِ کفو به معنی همسران و همجنسان . (از غیاث اللغات ) (آنندراج ) : کار عیش و خوشی از سر گرفتند و در این حالت محمدبن مقداد بیشتر ازاقران و اکفا بندگی کرد. (تاریخ جهانگشای جوینی ).
- اکفاوار ؛ همچون همگنان . مانند همتایان و همشأنان : الحق سخن های هول باز نموده بود اکفاوار و هیچ تیر در جعبه بنگذاشته . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 675).