اکلةلغتنامه دهخدااکلة. [ اِ / اَ / اُ ل َ ] (ع اِ) اکله . غیبت و سخن چینی . گویند: انه لذواکلة؛ او سخن چین است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). غیبت مردم کردن . (مؤید الفضلاء). غیبت . (از مهذب الاسماء).
