اکلة

اکلة. [ اُ ل َ ] (ع اِ) لقمه . (منتهی الارب ) (دهار) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد). تکه . (یادداشت مؤلف ). سپیچی (در تداول مردم قزوین ). یک لقمه . (مؤید الفضلاء) (آنندراج ). || قرصه . گویند: اکلت اکلة واحدة؛ ای لقمة او قرصة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قرصه . طعمه . (از اقرب الموارد). قرص . گرده . (یادداشت مؤلف ). یک قرص .(مؤید الفضلاء) (آنندراج ). || طعام و خورش . ج ، اُکَل . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء).
- ذوالاکلة ؛ لقب حسان بن ثابت رضی اﷲ عنه . (از منتهی الارب ). رجوع به حسان شود.