اکمة

اکمة. [ اَ ک َ م َ ] (ع اِ) پشته یا پشته ٔ بلند از یک سنگ یا جای بسیار بلند که خاکش غلیظ بود و به حجریت نرسیده باشد. ج ، اَکَم ، اَکَمات ، اُکُم ، آکُم ، آکام . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). توده . (دهار).