اگرا
لغتنامه دهخدا
اگرا. [ اُ ] (اِ) نوعی از آش آرد.(برهان ) (از انجمن آرا) (از هفت قلزم ) (ناظم الاطباء). آش باشد مثل کاچی که از آرد پزند. (فرهنگ جهانگیری ). نوعی از آش آرد و شوربا. (آنندراج ) :
کنج ملای فراق تو تبرخون خوردم
تا چشیده بهم از بوی وصالت اگرا.
بباید خوردنی هرچه خفیف است
ابا و قلیه و اگرا لطیف است .
کنج ملای فراق تو تبرخون خوردم
تا چشیده بهم از بوی وصالت اگرا.
پوربهای جامی (از جهانگیری ).
بباید خوردنی هرچه خفیف است
ابا و قلیه و اگرا لطیف است .
حکیم شیرازی .