ایباشلغتنامه دهخداایباش . (ع مص ) شتافتن . || گیاه رویانیدن زمین . || آمیخته علف گردیدن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ): اوبشت الارض ؛ اختلط نباتها. (المنجد) (اقرب الموارد).
