ایتدام
لغتنامه دهخدا
ایتدام . [ ت ِ ] (ع مص ) ائتدام . نان را با نانخورش آمیختن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج )(از اقرب الموارد). || طراوت گرفتن چوب . (منتهی الارب ) (آنندراج ): ایتدم العود؛ طراوت گرفت چوب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
