ایتل
لغت‌نامه دهخدا
ایتل . [ت ِ ] (اِخ ) آتِل . اِتِل . نام رودی است :
این چنین عمان که صد قلزم ز آبش قطره ایست
در محیط علم آصف کم ز رود ایتل است .
مینماید زین حدیث تو خیالات لطیف
آنچنان کز آب ایتل جسم خوبان سرای .
رجوع به آتل و اتل و ایتیل شود.
این چنین عمان که صد قلزم ز آبش قطره ایست
در محیط علم آصف کم ز رود ایتل است .
کاتبی .
مینماید زین حدیث تو خیالات لطیف
آنچنان کز آب ایتل جسم خوبان سرای .
کاتبی .
رجوع به آتل و اتل و ایتیل شود.
