ایزدپناه
لغتنامه دهخدا
ایزدپناه . [ زَ پ َ ] (نف مرکب ) آنکه پناه ایزدی داشته باشد از عالم گردون بارگاه یا آنکه پناهنده به ایزد، از عالم خیرخواه که خواهنده ٔ خیر است . (آنندراج ) (بهار عجم ) :
پناهد به ایزد به بیگاه و گاه
نیفتد ببد مرد ایزدپناه .
پناهد به ایزد به بیگاه و گاه
نیفتد ببد مرد ایزدپناه .
نظامی .