ایغاغلغتنامه دهخداایغاغ . (ترکی -مغولی ، ص ) نمّام و سخن چین . ساعی . (فرهنگ فارسی معین ) : زبان کشیده چو تیغی به سرزنش سوسن دهان گشاده شقایق چو مردم ایغاغ .حافظ.
