ایلاقی
لغتنامه دهخدا
ایلاقی . (ص نسبی ) از مردم ایلاق . منسوب به ایلاق که ملکی است از شاش ، قریب به ترک . (غیاث ) (آنندراج ) (الانساب سمعانی ) :
برون رفت از ایلاقیان سرکشی
سواری شتابنده چون آتشی .
|| که از ایلاق باشد : فیروزج ایلاقی . (الجماهر بیرونی ص 170).
برون رفت از ایلاقیان سرکشی
سواری شتابنده چون آتشی .
نظامی .
|| که از ایلاق باشد : فیروزج ایلاقی . (الجماهر بیرونی ص 170).