ایکة

ایکة. [ اَ ک َ ] (ع اِ) درختان باهم پیچیده یا بیشه ٔ درختان کنار و پیلو. (منتهی الارب ) (آنندراج ). بیشه . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 23). مرغزار. ج ، ایکات . (مهذب الاسماء). || انبوهی از هر درخت که باشد حتی نخلستانی را هم ایکة گویند. (آنندراج ) (منتهی الارب ). و رجوع به ایک شود.
- اصحاب الایکة ؛ اهل آن شهر [مدین ] را خداوند، اصحاب الایکه خواند. (قصص الانبیاء ص 94). رجوع به همین کلمه شود.