بئر اریس

بئر اریس . [ ب ِءْ رِ اَ ] (اِخ ) چاهی است در مدینه در مقابل مسجد قبا منسوب به اریس یکی ازیهودان ، و مهر حضرت رسول از دست عثمان بن عفان بسال ششم خلافتش در همین چاه افتاد و هرچه جستند آن را نیافتند. اریس در لغت شامیان به معنای فلاح یا اکار است و جمع آن اریسون و ارارسه و ارارس ، و من گمان کنم که این لغت اصلاً عبری است و شاید هم کلمه ٔ رئیس بمعنی پیشوای شهر معرب آن بوده باشد. (از معجم البلدان ).