بئر حاءلغتنامه دهخدابئر حاء. [ب ِءْ رِ ] (اِخ ) بئر حا (بی همزه ). نام زمینی در مدینة نزدیک مسجد و متعلق به ابوطلحه بوده است و به قصربنی جدیله نیز معروف است . این کلمه را به صورت بَئرِحاء و بَیرَیحا نیز نوشته اند. (از معجم البلدان ).
