بائوتسنلغتنامه دهخدابائوتسن . [ س ِ ] (اِخ ) (در ترکی بائُوچِن ) شهری بخطه ٔ ساکس در کشور آلمان در 52 هزارگزی شمال شرقی درسد، در کنار سپرِه ، دارای 40000 تن سکنه ناپلئون اول در آنجا بر پروسیان و روسها در 1813 م . غلبه کرد.
