ترجمه مقاله

بابانک بالا

لغت‌نامه دهخدا

بابانک بالا. [ ن َ ک ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان شیراز در 20 هزارگزی جنوب خاوری شیراز. کنار راه فرعی شیراز به گشنگان . دامنه ،معتدل مالاریائی . سکنه ٔ آن 115 تن . آب آن از چاه و محصول آن غلات ، تنباکو، تریاک ، صیفی جات و شغل اهالی زراعت و قالی بافی است . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
ترجمه مقاله