ترجمه مقاله

بابانک پائین

لغت‌نامه دهخدا

بابانک پائین . [ ن َ ک ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان شیراز، 21 هزارگزی جنوب خاور شیراز کنار راه فرعی شیراز به گشنگان . دامنه معتدل مالاریائی . سکنه ٔ آن 109 تن . آب آن از چشمه و چاه و محصول آن غلات ، تریاک ، تنباکو و شغل اهالی زراعت و قالی بافی است . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
ترجمه مقاله