بابل قله سی

بابل قله سی . [ ب ِ ق ُ ل َ ] (اِخ ) (برج بابل ) نامی است که در توراة بیک برج آسمانخراشی داده شده که اولاد نوح در وادی سنجار شروع بساختن آن کردند و میخواستند آنرا تا آسمان ها بلند کنند، حق تعالی برای مجازات این گستاخی خودپسندانه زبان کارگران این بنا را چنان تغییر داد که زبان همدیگر را نمی فهمیدند و در نتیجه ٔ تبلبل لسان ، 72 زبان در بین آنها پدید آمد، کلمه ٔ بابل هم در لسان عبرانی این معنا را افاده می کند و مسلمانان این قله را برج بابل مینامند و چنین شهرت دارد که نمرود این برج را بخیال رفتن بآسمان و مشاجره با جناب حق (العیاذباﷲ) میساخت .
نظر بروایت مبتنی بمشاهده ٔ هرودت ، معبد بعل در بابل در شکل برج آسمانخراشی بنا شده بود و یک راه مارپیچ در آن ساخته بودند که قابل عبور و مرور با ارابه بود و وسعت زیادی داشت ، و مرتبه ٔ فوقانی آنرا برای رصدخانه بکار می بردند، این مطالب افسانه های راجع ببرج بابل را شرح و تفسیر نمیکند همین معبد اساس اقوال و روایات میباشد، ظاهراً مسئله ٔ مرصد بودن طبقه ٔ فوقانی حکایت نمرود را بوجود آورده باشد. (قاموس الاعلام ترکی ج 2). رجوع به بابل و برج بابل شود.