ترجمه مقاله

بابی

لغت‌نامه دهخدا

بابی . [ ] (اِخ ) مصطفی . حلبی . بابی مصطفی بن عثمان ، شاعری زبردست حنفی مذهب و قاضی شهر مدینه بود و در مکه بسال 1091 هَ . ق . درگذشت . در خلاصةالاثر آمده است : ادیبی فاضل و از بزرگان دهر بشمار است و بر علوم روز مسلط بود. در حلب نشأت یافت و علم آموخت و به دمشق شد و بسال 1051 صحبت ابن حسام قاضی القضات دمشق را دریافت و از عبدالرحمان عمادی و نجم غزی علم آموخت و اجازه گرفت و بدیار روم رفت و بتدریس پرداخت و گروهی از فضلا از محضرش استفاده کردند و بقضای طرابلس و مغنیساو بغداد و مدینه منصوب شد و در مکه بسال 1091 درگذشت . اشعارش همه دلپذیر و زیباست . (از معجم المطبوعات ج 1 ستون 506). شیخ مصطفی بن عبدالملک از شعرای متأخر حلب ، در 1091 وفات یافت . دیوان مرتبی دارد که در بیروت طبع و منتشر گردید. اینک دو بیت از اشعار وی :
اء فی کل یوم لوعة و حنین
و من کل فج للفراق کمین
اکل ّ طریق هکذا غیر موعر
فلی طرق کانت الیک تهون .

(از قاموس الاعلام ترکی ج 2).


ترجمه مقاله