باب الطاق

باب الطاق . [ بُطْ طا ] (ع اِ مرکب ) آن در بزرگ که درونش طاق نهند چون در سلاطین و ملوک درباردار. (آنندراج ). در بزرگ که طاق بر آن بندند چون در سلاطین . (مراصدالاطلاع ). و رجوع به شرفنامه ٔ منیری شود :
نماند کس که ز انعام تو بروی زمین
نیافت بیت المال و نساخت باب الطاق .

خاقانی .