بادام هندی
لغتنامه دهخدا
بادام هندی .[ م ِ هَِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) از درختان میوه و زینتی است که از خارج وارد کشور شده و در باغهای بندرعباس و چاه بهار کاشته شده است . (درختان جنگلی ایران ثابتی چ 1326 هَ . ش . دانشگاه طهران ص 49). کارون زنگی . لوز هندی . بیدام .