بادبره
لغت‌نامه دهخدا
بادبره . [ ب َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) نام روز بیست ودویم بهمن ماه باشد. گویند هفت سال درایران باد نیامد. درین روز شبانی پیش کسری آمده گفت دوش آن مقدار باد آمده که موی بر پشت گوسفندان بجنبید، پس در آن روز نشاطی کردند و خوشحالی نمودند و باین نام شهرت یافت . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا).
