بادریسه چشم
لغت‌نامه دهخدا
بادریسه چشم . [ س َ / س ِ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) کنایه از مردم یک چشم باشد که بعربی اعور خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کنایه از یک چشم باشد زیرا که بادریسه یک چشم بیشتر ندارد. (انجمن آرا) :
زآن بر که بادریسه هنوزش نخسته بود
ای بادریسه چشم بگو تا چه خواستی .
|| کنایه از شیطان و دجال هم هست .(برهان ) (آنندراج ). جن و شیطان و دجال . (ناظم الاطباء).
زآن بر که بادریسه هنوزش نخسته بود
ای بادریسه چشم بگو تا چه خواستی .
خاقانی .
|| کنایه از شیطان و دجال هم هست .(برهان ) (آنندراج ). جن و شیطان و دجال . (ناظم الاطباء).
