بادسخا

بادسخا. [ س َ ] (ص مرکب ) مردم صاحب همت و کریم طبع. (برهان ) (آنندراج ) (هفت قلزم ) (ناظم الاطباء). آزاده . (دِمزن ). || (اِ مرکب ) عالم و دنیا. (ناظم الاطباء) (دِمزن ). کنایه از دنیا باشد. (برهان ) (آنندراج ) (هفت قلزم ).