باده ٔ ممزوج
لغتنامه دهخدا
باده ٔ ممزوج . [ دَ / دِ ی ِ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب که گلاب یا آب و مانند آن در آن آمیخته باشد. میرزا صائب راست :
عالمی را کرد بیخود آن دو لعل آبدار
باده ٔ ممزوج چندین نشأه هم میداشته ست ؟
عالمی را کرد بیخود آن دو لعل آبدار
باده ٔ ممزوج چندین نشأه هم میداشته ست ؟
(از آنندراج ).