بادپرورلغتنامه دهخدابادپرور. [ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) پرورنده ٔ باد. موزون کننده ٔ باد (نفس )، و آن صفت نی باشد : مار زبان بریده نگر نای روز عیدسوراخ مار در شکم بادپرورش .خاقانی .