باد تنگ بسته

باد تنگ بسته . [ دِ ت َ ب َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از اسب باشد چنانکه امیرخسرو گفته :
چو خسرو دید باد تنگ بسته
صبا را گونه گونه رنگ بسته .

(از انجمن آرا).