باذنی

باذنی . [ ذَ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ باذنی نیشابوری شاعر که نیکو شعر میگفت و بلعمی ودیگران را مدح میکرد. وی نابینا بود. حاکم ابوعبداﷲدر تاریخ نیشابور نام وی را آورده است . (از معجم البلدان ). و رجوع به تاج العروس و انساب سمعانی شود.