ترجمه مقاله

باراب

لغت‌نامه دهخدا

باراب . (اِ) زراعتی را گویند که از آب رودخانه و کاریز حاصل شده باشد. (برهان )(آنندراج ). زراعتی را گویند که از آب رودخانه و کاریز و غدیر و آبگیر حاصل شده باشد. (از هفت قلزم ). زمینی که با آب کاریز و رودخانه مشروب شود، برخلاف زمین دیم . (ناظم الاطباء: فاراب ). و رجوع به فاراب شود.
ترجمه مقاله