بارافکنی

بارافکنی . [ اَ ک َ ] (حامص مرکب ) بارافگنی . عمل افکندن بار. || بمجاز، بچه زادن :
چو تنگ آمدش وقت بارافکنی
برو سخت شد درد آبستنی .

نظامی .