باربرگیرلغتنامه دهخداباربرگیر. [ ب َ ] (نف مرکب ) کسی که بار از بارکش فرونهد. بمجاز، کسی که رنجی از کسی برگیرد : خمخانه ٔ خرسرای خرپیرنه راه بری نه باربرگیر.سوزنی .
